De reis van Pretoria naar Parys (aan de Vaal, niet aan de
Seine) verloopt voorspoedig. Omdat er óók BMW’s zijn met ketting in plaats van
cardan stop ik in Silverton bij Twisted Throttle, een lokale keten met
motorkleding en motoraccessoires, voor een spuitbusje kettingspray. Gelukkig
ben ik als trouw Honda rijder kettingaandrijving gewend en zie daar, zelfs het
door mij aanbeden Motul Chainlube Offroad is hier gewoon verkrijgbaar.
Het is tegen 10 uur ’s ochtends als ik de tolweg N1, de
snelweg richting Kaapstad, opdraai. Het wordt al aardig warm maar de reis van
Pretoria naar Johannesburg loopt voorspoedig. Een mooie, vier rijbanen brede
autosnelweg geeft uitzicht op de economische hoofdstad van Zuid Afrika. Duidelijk
laat Johannesburg zien dat Zuid Afrika de greep van een derde Wereldland achter
zich heeft gelaten. Hoge wolkenkrabbers domineren de skyline van de ‘city’.
Ik volg de N1 / M1 ‘South’ richting Soweto. Soweto is
wellicht de bekendste wijk van Johannesburg vanwege de beladen rol die deze
voorstad heeft gespeeld tijdens het apartheidsregime. Anno 2014 is Soweto
vooral hip en ‘the place to be’ als je uit gaat in Johannesburg: natuurlijk
vanwege het feit dat het huis van Nelson Mandela er staat, maar ook vanwege de
vele (muziek-) cafés en eethuisjes waar het bijzonder goed toeven is, maar
vooral als de plek die een onuitwisbare rol in de geschiedenis van het huidige
Zuid Afrika heeft gespeeld. Soweto heeft zelfs een eigen motorclub! Helaas is
de snavel van de BMW dit keer op Parys gericht en laat ik Soweto letterlijk
rechts liggen. De verkeersborden met Soweto blijven echter weg… en opeens,
zonder dat ik er op verdacht ben, zit ik op een landelijk gelegen vierbaans
autoweg, de R82 richting Vereeniging. Grappig hoe snel, en vrijwel onmerkbaar,
je van een wereldstad en een drukke snelweg de groene provincie Gauteng
inrijdt. De kwaliteit van het asfalt (op een enkel 'slaggat, potwhole, na) is gewoon erg goed.
Gelukkig ken ik de omgeving goed en weet ik dat Vereeniging
in de goede richting is, maar het plan was om via de tolweg N1 te rijden… Als
langs de weg een benzinestation opduikt, besluit ik om ff te pauzeren, een
flesje water en wat te eten te kopen en de kaart te raadplegen. Mijn intuïtie
blijkt juist: weliswaar zit ik niet meer op de tolweg, maar wel op de juiste
weg richting Parys. Geen foute keuze… De R82 slingert door bossen, heuvels en
grasland richting Vereeniging en blijkt niet eens zoveel meer reistijd in
beslag te nemen.
Vereeniging is gezellig druk. De BMW meld me dat het
inmiddels 33 graden is, en in combinatie met de vele verkeerslichten en het
drukke verkeer in Vereeniging begin ik het al aardig warm te krijgen. Het idee
om in Vereeniging een leuk terrasje op te zoeken voor een cappuccino en een
stukje melktert laat ik dan ook maar voor wat het is. Parys staat inmiddels op
de verkeersborden, dus ik besluit het drukke Vereeniging achter me te laten en
volg de route. In de verte doemen de bergen rond Parys al op… Niet ‘zomaar’
bergen, maar de buitenste rand van één van de wellicht meest onbekende juwelen van
Zuid Afrika: De Vredenfort Dome, ’s werelds oudste en grootste inslagkrater van
een meteoriet op het vaste land. Terecht opgenomen op de lijst van UNESCO
Werelderfgoed!
Het is rond de middag als ik bij mijn goede vriendin Jopie
de inrit op rijdt. De BMW verdwijnt in de garage, en het heerlijke Castle Lager
beer staat gekoeld klaar in de koelkast. We halen herinneringen op in de
schaduw van Jopie’s dadelpalm en voordat
ik er op verdacht ben, is het ’s avonds laat. Heerlijke tijd! Morgen ga ik de
BMW Adventure uitlaten op het uitgebreide netwerk van gravelpaden in de
Vredenfort Dome. Wordt vast en zeker weer een ‘Moerse’ motordag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten