Welkom!

Het weerzien met mijn goede vrienden Johan Kriek en Michiel van Dam in Parys wordt gevierd met een heerlijk diner bij O’s restaurant (www.osrestaurant.co.za) aan de Vaal Rivier. Jopie eet uitaard ook mee en het wordt wederom een gezellige ‘Afrikaanse’ avond. De volgende ochtend start met een gemeenschappelijk ontbijt bij ‘Secret Places’ (www.secretplace.co.za ), een mooi, ruim gastenverblijf midden in Parys waar motorrijders van harte welkom zijn. Chef-kok Lizzy – zelf een enthousiast motorrijdster en eigenaresse van een mooie klassieke Moto Guzzi California – is gezellig en onderhoudend en geeft nog wat nuttige tips voor onze ruim 500 kilometer lange toer van vandaag.

‘Pas op, het gaat heet worden!’ roepen zowel Jopie en Lizzy ons na, als we bij Secret Places de parkeerplaats afrijden. We tanken de motoren af en bezoeken de Biker Breakfast run waar Parys – net als Cullinan – op zondagochtend bekend om staat. Er heerst wederom een uitgelaten, plezierige sfeer. Parys in Zuid Afrika heeft op ons een ontzettend gastvrije en welkome indruk achtergelaten. Niet in de laatste plaats ook vanwege die schitterende ‘Vredenfortdome’ en het verhaal van de ‘Deep Impak’ die 2.000 miljoen jaar geleden hier heeft plaatsgevonden. Wat een plezierige plek om een motorreis door Zuid Afrika te beginnen! Want die motorreis, die begint nu pas echt, nu dat de ‘drie musketiers’ weer bijeen zijn.

Wel met een dubbel gevoel… Want de tragedie die net een paar dagen eerder in het Franse Parijs toesloeg (de brute aanslag van terroristen op onschuldige burgers en journalisten) is inmiddels ook bij ons doorgesijpeld… We zijn zelf immers ook als reportageteam ‘op pad’ voor Promotor Magazine dus het grijpt ons best wel aan…

Via de uitgestrekte Freestate provincie (Oranje Vrijstaat ) rijden we naar het zuiden richting Kroonstad en Welkom. Als we na 200 kilometer Welkom in rijden, is het pas voor te stellen hoe groot de impact van die meteoor moet zijn geweest… de kraterwand strekt namelijk tot aan Welkom. De weg is mooi en we leggen dan ook snel een behoorlijke afstand af. Ondanks dat het hoogzomer is, valt het op hoe groen de Freestate provincie is. Zowel de natuur, als de uitgestrekte maïsvelden liggen er mooi bij; geframed in een prachtige azuur blauwe lucht met een paar witte wolken.

We blijven de N1 volgen in zuidelijke richting; het is rustig op de weg op deze zonovergotene zondag. Wederom verbaas ik me positief over de goede kwaliteit van het Zuid Afrikaanse wegennet. Er is in krap 8 jaar tijd – zolang is het geleden dat ik hier motor kwam rijden – veel gedaan om de infrastructuur op orde te brengen. Langs de weg doemen grote dumpsites op; precies gelijk aan die we rond Johannesburg zagen. Deze stammen echter niet van de goudmijnen, maar van de diamantmijnen.

We houden kort pauze in de schaduw van een paar grote bomen voordat we verder rijden richting Bloemfontein, bekend van de universiteit die hier gevestigd is. We hebben ruim 300 kilometer gereden en hebben nog zeker 200 voor de boeg; deze zondag is dus écht een ‘transit’ dag om in ieder geval zo ver mogelijk zuidelijk te geraken. Saai is het overigens niet; na iedere heuvel, en iedere bocht verandert het landschap. Voordat we bij ons hotel in Norvalspont aankomen, besluiten we een kort ommetje te maken via de Gariepdam. Een verademing om eindelijk van de N1 af te zijn en het enorme stuwmeer die zich achter de dam heeft gevormd, ziet er aantrekkelijk verkoelend uit. Wederom worden de BMW’s en de Triumph getrakteerd op mooie, bochtige wegen en als we laat in de middag bij de Glasgow Pont Hotel (vroeger: Norvalspont Hotel) aankomen, wacht ons een gastvrij onthaal. Na een uitgebreid diner gaan we vroeg naar bed. Maandag wordt geen lange dag; maar met een voorspelde temperatuur van 40 graden Celsius besluiten we om in ieder geval bijtijds te vertrekken richting Graaff Reinet.